Dodatkowo fortel Leopolda – służy aż do oceny wysokości artretyzm macicy a co się w poprzednio znajduje (jaka element płodu). Wykonuje się owo jednoręcznie a dwuręcznie.
II figura retoryczna Leopolda – ma na celu epitet, jaka dawka płodu znajduje się po obu stronach macicy czy po której stronie dach i po której części bilon płodu.
III spryt Leopolda (fortel Pawlika) – służy aż do określenia, co jest częścią przodującą dodatkowo kto jest odniesienie aż do kanału rodnego.
IV chwyt Leopolda (profesorski) – modyfikacja III chwytu Leopolda. Pozwala ocenić zstępowanie części przodującej do miednicy.
V chwyt Leopolda (chwyt Zangemeistera) – służy do stwierdzenia czy nie ma dysproporcji (niestosunku porodowego – niewspółmierności porodowej) między główką a średnicą kanału rodnego w płaszczyźnie wchodu.
VI chwyt Leopolda – służy do oceny stopnia przygięcia główki przez ustalenie przebiegu bruzdy szyjnej w stosunku do płaszczyzny wchodu, polega na ułożeniu palców rąk nad spojeniem łonowym prostopadle do długiej osi macicy.
Pl
Cztery pierwsze, klasyczne chwyty zostały wprowadzone do położnictwa przez niemieckiego ginekologa Christiana Gerharda Leopolda w 1894 rokuLeopold GC. Über die Leitung normaler Geburten nur durch äussere Untersuchung. Centralblatt für Gynäkologie 21, 498 (1894)Leopold GC, Pantzer MEC. Die Beschränkung der inneren und die grösstmöglichste Verwertung der äusseren Untersuchung in der Geburtshilfe. Vierter Beitrag zur Verhütung des Kindbettfiebers mit einem Rückblick auf das Jahr 1889. Archiv für Gynäkologie 38, 330, 1890. Modyfikację chwytu trzeciego wprowadził austriacki położnik Karel Pawlik. Chwyt piąty wprowadził niemiecki położnik Wilhelm Zangemeister.
webtelecom 